Jeśli prawdą jest, a wierzę w to całym sercem, że nie masz nic bardziej cennego od siebie samej (wybacz mniej wdzięczny czytelniku, że bezpośrednio do niej się zwracam) i nic bardziej nie będzie Ci bliskie i bardziej upragnione nad Twe własne szczęście, to nie masz ważniejszej, bardziej doniosłej i brzemiennej w skutki decyzji od tej, gdy swe życie i siebie samą oddajesz w ręce drugiego człowieka.

Nigdy nie przestaniesz być „swoją własną”, nigdy nie przestaniesz należeć do siebie. Od tego momentu jednak nie będziesz już „tylko swoją”. Czy i on będzie Twoim? Nie może być inaczej, nie godzi się, nie powinno. Twój dar z siebie samej tylko wtedy jako dar zostanie przyjęty, gdy on sam Tobie (niczym Ty jemu) się odda. To warunek i gwarant prawdziwej jedności. A tylko taka przyniesie Wam szczęście.

Uczynić widzialną wewnętrzną prawdę serca, pozwolić doświadczyć tego, co rozum przeczuwa, dołożyć własną historię do niekończącej się opowieści o miłości – to motyw przewodni tej sztuki, którą we własnym życiu powinnaś rozegrać.

I zdaje się, że jak nic zaczynamy dziś pierwszy z jej kluczowych rozdziałów.

Poznaj szczegóły naszej oferty »