Że nie jest to proste o tym wie każdy, kto kiedykolwiek próbował to robić. Okazuje się bowiem, że z pozoru oczywiste rozwiązanie, nie zawsze musi zadziałać.

A bywają sytuacje, kiedy… żadne rozwiązanie nie zadziała. Nie zadziała, bo zadziałać nie może, bo takiego rozwiązania po prostu nie ma.

Grać trzeba dla wszystkich

Najbardziej oczywistym rozwiązaniem (i najbardziej właściwym jak się zdaje) jest grać „wszystkiego po trochu”. Trochę dla osób starszych, trochę dla młodych, trochę dla najmłodszych.

Coś dla tych, którzy lubią mocne granie i coś dla tych, co wolą delikatne. Coś dla tych co lubią generalnie szybko, coś dla tych, którzy szybko nie lubią. Coś po polsku i coś z repertuaru zagranicznego. Coś w takim, coś w innym, a coś w jeszcze innym stylu. Tak aby każdy, choć przez chwilę znalazł coś dla siebie.

Najlepiej, gdy grupa jest spójna

Dobrze by było, gdyby grupa była w miarę jednolita w sensie upodobań. Wtedy przez długi czas można by zadowolić znaczącą liczbę gości. Jeśli jednak grupa nie jest jednolita trzeba grać „pod wszystkich”, czyli po trochu wszystkiego (proporcjonalnie do upodobań).

A już w ogóle najlepiej by było, gdyby każdy lubił wszystko. Co nie zagrasz – jest dobrze 🙂

Z jednym typem upodobań jest jednakże problem. O jaki mi chodzi, już wiesz. A dlaczego tak uważam dowiesz się za chwilę 🙂

„Disco Polo for ever!” – ciekawa ankieta

Jakiś czas temu na jednym z portali internetowych opublikowano wyniki pewnej ankiety. Uczestnikom zadawano dwa zasadnicze pytania. Nie pamiętam dokładnie ich treści, ale sens bardzo dobrze. Brzmiały one mniej więcej tak:

1. Jakiej muzyki słuchasz przede wszystkim?
2. Jakie inne gatunki muzyki lubisz słuchać?

Wyniki ankiety były bardzo ciekawe i na ich podstawie wysunięto kluczowe dla naszych rozważań wnioski. Sprawy miały się mianowicie tak.

Zaobserwowano, że ludzie słuchający przede wszystkim muzyki Disco Polo… nie odczuwają potrzeby, by słuchać cokolwiek innego.

Ludźmi o najszerszych horyzontach, najchętniej słuchającymi różne gatunki muzyki okazali się ci, którzy przede wszystkich słuchają jazzu.

Wnioski z ankiety

Wysunięto stąd wniosek, że muzyka jazzowa uwrażliwia generalnie na muzykę i poszerza zakres potrzeb słuchaczy.

Odnośnie muzyki Disco Polo wysunięto wniosek przeciwny: muzyka ta osłabia wrażliwość muzyczną i zawęża zakres potrzeb muzycznych.

Wnioski bardzo ciekawe i dające dużo do myślenia.

Bolesne skutki dla niektórych zespołów muzycznych…
Jaki to ma jednak związek z problemem repertuaru na wesele?

🙂

Dla muzyków – bolesny…

No więc okazuje się, że dla ludzi najbardziej lubiących słuchać muzyki Disco Polo inna muzyka, mogłaby praktycznie nie istnieć. (Jest to oczywiście uogólnienie i w wielu przypadkach może się okazać krzywdzące. Zasada jednak wydaje się być słuszna).

Problem polega na tym, że owi ludzie… nie potrafią się bawić przy innej muzyce. Jeśli zespół nie gra Disco Polo – to choćby nie wiadomo co i nie wiadomo jak zagrał… jest słabym zespołem.

Dla gorliwych fanów Disco Polo
nie istnieje kompromisowe rozwiązanie

Co gorsza, nie wystarczy nawet zagrać kilku piosenek w tym stylu. Gdy tylko bowiem zaczniesz grać inną muzykę… automatycznie grasz źle, grasz tak, że „nie można się przy tym bawić”. Dla nich bowiem wartościowa jest jedynie muzyka Disco Polo.

Jednym słowem jedynym wyjściem jest grać całą imprezę w stylu Disco Polo!

Są ludzie, którzy to uwielbiają. Są jednak ludzie, dla których jest to nie do zniesienia (mówię tak o gościach, jak i muzykach).

W zadziwiający sposób (choć jak się dobrze zastanowić, w świetle oddziaływania muzyki na wrażliwość nic dziwnego w tym nie ma), ci, którzy chcą się bawić przy muzyce Disco Polo są konsekwentni w domaganiu się tego właśnie rodzaju muzyki na imprezie.

Jeszcze nie spotkałem człowieka, który by więcej niż raz prosił mnie o zagranie jakiegoś standardu jazzowego lub czegoś w tym stylu. Jeśli go nie znamy, z szacunkiem to przyjmuje.

Jednak o „Majteczki w kropeczki” proszono mnie (delikatnie rzecz ujmując) już przez pół imprezy.

Nie zagraliśmy…

…i byliśmy „słabym zespołem”.

🙂

Disco Polo – problem bez wyjścia…

Z tego problemu nie widzę wyjścia. Disco Polo grać nie będziemy, a już na pewno nie uczynimy z tego głównego repertuaru.

Jeśli zespół nie potrafi grać jazzu – cierpi na tym ten, kto chciałby owego jazzu posłuchać. Jeśli jednak zespół „nie potrafi” grać Disco Polo… cierpi na tym przede wszystkim… zespół. 😉

Słuchacz, który o ów repertuar prosi z reguły jest po prostu mocno niezadowolny. I bynajmniej owego mocnego niezadowolenia przed światem nie kryje.

Niestety…

Alternatywa dla muzyki Disco Polo

Z pozdrowieniami od jazzmanów, rockandrollowców, popowców, rockowców, soulowców, ludowców, gospelowców, klasyków, hip-hopowców, chiloutowców, rozrywkowców, metalowców, pankowców, alternatywniaków, housowców, danceowców, musicalowców, swingowców, latynosów i innych kulturowców … No i z zaproszeniem na koncerty Warszawskiej Jesieni 🙂

Co byśmy odnaleźli prawdziwe granice muzyki!

Świadomość tych granic i wrażliwość na każdy z elementów w objętym przez nie obszarze pozwala bardziej obiektywnie spojrzeć na wartość choćby i najbardziej kolorowych, rytmicznych i słodkich „kropeczek na bieliźnie”.

I jeśli nawet nie zmienia w nich upodobania, to przynajmniej rodzi większy szacunek i uznanie dla tych wartości muzycznych, w których jeszcze się nie upodobało… bo upodobać się po prostu nie umie.

Kto wie, może doczekamy takiej chwili, w której to miłośnicy jazzu będą najczęściej i najgłośniej zabierali głos na weselach. I choć szczerze w to wątpię, to z uśmiechem się na taką możliwość zapatruję.

– Sylwek