Bez pewnego referencyjnego punktu odniesienia obejść się jednak nie może.

Wesele nie jest „niewiadomo czym”, czyli czymś, czemu można nadać dowolny kształt ignorując w mniejszym czy większym stopniu istotę rzeczy. Wiążesz swoje życie z życiem innego człowieka i dla wielu ludzi (w szczególności dla Ciebie) jest to wydarzenie warte poważnego świętowania.

Ludzie żenią się i wychodzą za mąż od wieków. Od wieków podejmują ryzyko decyzji oddania swego życia drugiemu człowiekowi. Od wieków też świętują owe wydarzenie.

W zależności od epoki, kultury, wykształcenia, zamożności, religii, dojrzałości, poczucia humoru, pomysłowości, odwagi i osobistych preferencji – czynią to w różny sposób.

Historia wytworzyła pewne standardy, które warto poznać i czerpać z nich inspirację. Nad miarę trudzą się Ci, którzy chcą otwierać drzwi już dawno otwarte.

Szkoda jednakże wchodzić przez te drzwi w powszechnie utarty sposób.

Nie musisz dopasowywać się do standardów – możesz je tworzyć, a przynajmniej nadawać im własną, niepowtarzalną interpretację. Jesteś artystą, twórcą, kreatorem własnego życia i poszczególnych chwil, które na nie się składają (i guzik mnie obchodzi, że brzmi to jak slogan marketingowy). Nie inaczej może i powinno być z Twoim własnym weselem.

Nie chodzi tu jednak o dziwaczność, o silenie się na oryginalność, która rozminie się z Twoją naturą i upodobaniami, wprowadzając zarazem jakiś niepotrzebny element sztuczności. Kreatywne podejście nie jest celem samym w sobie – jest środkiem do celu. Jestem przekonany, że im bardziej będziesz wierny sobie, po prostu im bardziej będziesz sobą, tym lepiej przeżyjesz i milej będziesz wspominać swoje wesele.

A jedno jest pewne: Niezależnie od tego, jak przebiegnie – będziesz o nim pamiętać do końca życia!

– Sylwek