No to żeśmy obsłudze kłopotu na starcie narobili. 😉 Polonez zatańczony na trawie, pamiętającej jeszcze ostatnio padający deszcz nie może się zakończyć korzystnie nie tylko dla butów tańczących go gości (ta sprawa doczekała się szczególnie wdzięcznego zakończenia, w czym zasługa ogromna Oli i Roberta), ale również – właśnie za ich sprawą – dla czystości parkietu.

Urocze jednakże w tej opowieści jest to, że ten na swój sposób nieszczęśliwy epizod okazał się w ostatecznym rozrachunku pomyślny i korzystny dla wszystkich, czyniąc z motywu butów temat charakterystyczny, tego bardzo wdzięcznego, wrześniowego wesela.

Zawodów (zdobytych i wykonywanych) mam kilka. Nie wiele brakowało by tej nocy doszedł mi jeszcze jeden.

Dużo dobra dla Was!

– Sylwester Laskowski
Wodzirej Double Wings