Nie od razu dał nam się poznać. Nawet przez moment miałem wrażenie, że rzucona iskra zginie bezowocnie. A jednak – zapłonęło naprawdę mocno i gdyby nie obiektywne powody konieczności kończenia, grzałby nas pewnie jeszcze bardzo długo po świcie.

„I remember you and me
Before we knew our destiny
Never walked the road before
Though you longed to search for more…”

Zapamiętają tę piosenkę z pewnością! Będzie dla nich niczym hymn, opowieść ich własnej historii i wspomnieniem tej nocy, którą i ja mogłem z nimi przetańczyć.

„Like fire in the rain…”

Zuziu, Adrianie – dziękuję! „I gave my hope, you gave your life.” No i zapłonęło! 🙂

Trzymajcie się dzielnie, pięknie i zawsze razem!

– Sylwek