Zabawa „Taniec teatralny” jest zabawą przeznaczoną dla par. Każda z par otrzymuje rolę, jaką za pomocą tańca będzie musiała przedstawić. Po otrzymaniu ról do zatańczenia pary mają minutę na zastanowienie się, w jaki sposób zatańczą swoją rolę. Następnie kolejne pary występuję (przez czas ok. minuty) przed publicznością i oceniającym je jury.

Każda para występuje osobno i po każdym występie jury dokonuje oceny. W kontekście wesela optymalną w mojej ocenie opcją jest, że jury złożone z Pary Młodej i rodziców Pary Młodej.

Przykładami ról do zatańczenia mogą być:

• Byk i torreador
• Wąż i fakir
• Słoń i treser
• Jazda figurowa na lodzie
• Zaloty gołębi
• Ogrodniczka i bąk
• Kot i noga od stołu

Do każdej z ról powinna być odpowiednio dobrana muzyka, najlepiej taka, która automatycznie kojarzy się z daną rolą.

Zwycięża ta para, która finalnie otrzyma najwyższą ocenę.

„Taniec teatralny” jest w pewnym sensie ryzykowną zabawą na weselu. Wynika to z faktu, że finalny efekt (a tym samym frajda dla oglądających) zależy w stu procentach od umiejętności i zaangażowania występujących par. Jeżeli umiejętności i/lub zaangażowania zabraknie – efekt finalny jest słaby.

Dlatego też dobrze jest na etapie przygotowywania scenariusza wesela dobrze przemyśleć, czy – znając swoich gości – będzie się miało na pokładzie zawodników wystarczająco pomysłowych i chętnych, by zagrać wyznaczone rolę ciekawie. Jeśli tak jest – zabawa może być naprawdę urocza (a przynajmniej ja ją widziałem w naprawdę uroczych odsłonach). Jeśli jednak tak nie jest – zdecydowanie z zabawy trzeba zrezygnować (istnieją alternatywy zabaw oczepinowych dla gości, które nie wymagają takiej kreatywności i osobistej odwagi jak choćby „Cyrk”, „Konkurs konkursów”, czy „Jaka to melodia”).

Najlepsze dla Was! 🙂

Sylwester Laskowski
Wodzirej Double Wings