Jedną nogą na „tamtym świecie”

„Ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić”.

Nie ma chyba ważniejszego powodu i istotniejszej treści, którą swym stanem życia przyjdzie Ci wyrażać. Obietnica, że za granicą śmierci czeka kompletnie inne, a zarazem istotowo niezwykle podobne do obecnego życie.

Immanentne rozdarcie, jakby stale „w pół kroku”, napięcie, którego nie da się i nie wolno niwelować. To ono niezmiennie wynosi nas ku górze, dając szerszą i głębszą perspektywę widzenia tego, co rozgrywa się i co my rozgrywamy właśnie tu i teraz.

Jakby swój, a zarazem stale z przodu, jakby tu, a zarazem stale gdzieś indziej, dla wszystkich, a zarazem od wszystkich wolny. Otwarty, dostępny i bliski, a zarazem nieuchwytny, nie do zatrzymania. Jakby niezmiennie od wewnątrz motywowany, by być w drodze, by iść szybko, odważnie i pewnie, niczym Mistrz w stronę Jerozolimy.

Na starcie tej drogi przychodzi Ci świętować. Wypowiedzieć tańcem – niczym Dawid przed Arką – radość swego wybrania i radość swej odpowiedzi.

Synchronizują więc z bitem sto dwadzieścia swe niebiańskie Hosanna anielscy Dj’e i szykują wszystkim Świętym imprezę, jakiej ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdoła ogarnąć!

Dostrajamy i my do tego pulsu nasz rytm pewni niczym szczenięta wyczekujące okruchów ze stołu swego pana, że nam stągwi na wino i koszów na ułomki tego dnia i tej nocy, i dzień później jeszcze zabraknie. 😉