Problem, który tu opiszę nie jest wymyślony. Co pewien czas, czy to ja, czy któryś z moich kolegów wodzirejów spotyka się z sytuacją wymagań, których nie da się w sposób odpowiedzialny podjąć, mając poczucie, że doprowadzi się prowadzone wesele do sukcesu. Nie chcę przez to powiedzieć, że przeczuwa się, że sukces jest niemożliwy. Oczywiście możliwy jest zawsze, ma się jednak przeczucie, że na to, czy on się pojawi wodzirej nie ma dużego wpływu.

To sytuacja podobna do zatrudnienia ogrodnika, od którego oczekuje się, że podleje nam trawnik deszczówką lecącą prosto z nieba. Jak chłop będzie miał szczęście – to mu się uda. Nie jest to jednak zależne kompletnie od jego umiejętności, tego, jak będzie się starał, czy jakie działania podejmie lub jakich zaniecha.

Definicja problemu

Wyobraźmy sobie Młodą Parę, która tak formułuje oczekiwania stawiane pod adresem wodzireja:

„Chcielibyśmy uniknąć typowych weselnych zabaw. Nie planujemy klasycznych oczepin. Chcielibyśmy, aby na weselu nie było węży między stołami i innych tego typu atrakcji. Rolą DJ’a będzie dobranie odpowiedniej muzyki najpierw do posiłku, a później gładkie przejście do klimatów tanecznych dla babć, rodziców, kuzynów i znajomych-melomanów! Przede wszystkim jednak zależałoby nam, by DJ sprostał naszym gustom i by był otwarty na mniej popularne gatunki muzyczne. DJ powinien też zaakceptować listę piosenek bezwzględnie zakazanych. Wodzirej powinien bez problemu poderwać gości do tańca, mimo dzielących pięter, bowiem część obiadowa odbywać się będzie na parterze, natomiast część taneczna na piętrze.

Mam nadzieję, że dla ekipy Double Wings to doskonałe wyzwanie! :)”

Jestem zdania, że tak sformułowana wymagania stawiają pod silnym znakiem zapytania ostateczny sukces wesela, a zarówno wodzirejowi jak i DJ’owi – „weselnym ogrodnikom” – mocno ograniczają możliwość wpływu na to, czy „weselny trawnik ostatecznie otrzyma konieczną ilość wody”. I zakładając, że to właśnie Wy takie wymagania formułujecie względem mnie, lub jakiegokolwiek innego „ogrodnika”, którego zamierzacie zatrudnić, napiszę Wam to, co mam przeczucie, że powinniście usłyszeć i co po prostu może Wam się przydać.

Nie wszystko zależy od wodzireja

Zacznę przewrotnie od zdania, które lubię cytować w kontekście wesel bezalkoholowych „Wodzirej nie jest cudotwórcą.” Żaden nim nie jest. Nawet najlepszy…

To bardzo ważne stwierdzenie. Od dobrych wodzirejów można wymagać wiele, nie zmienia to jednak faktu, że są oni tylko ludźmi, a zaproszeni przez Was goście – osobami obdarzonymi wolną wolą, o trudnych do precyzyjnego przewidzenia preferencjach, upodobaniach, przyzwyczajeniach, ograniczeniach, antypatiach oraz różnorakich nastrojach i samopoczuciach w różnych chwilach życia.

Na ostateczny sukces wesela (tak przynajmniej uważam) ostateczny wpływ mają trzy grupy „graczy”:

1. Państwo Młodzi
2. zaangażowana ekipa artystyczno-muzyczna
3. zaproszeni goście

Wpływ Pary Młodej największy jest na etapie przygotowywania planu, podejmowania kluczowych decyzji jeszcze przed weselem. To Młodzi ostatecznie akceptują (lub opracowują) scenariusza wesela.

„Zawodnicy” z grupy 2. – z ekipy artystyczno-muzycznej – realizują potem ten scenariusz. Oczywiście mogą być również jego autorami, choć nie oni zatwierdzają ostateczny jego kształt. To oni w trakcie wesela próbując wciągnąć do toczącej się gry zawodników grupy 3. czyli Waszych gości.

Kłopot – bezwzględnie zawsze – polega na tym, że na etapie planowania nikt gości (zawodników z grupy 3.) nie pyta o zdanie. Oni natomiast ostatecznie wypełniają życiem, realną aktywnością na papierze sporządzony przed weselem scenariusz.

Trzeba się liczyć z tym, że mogą nie wejść w tę grę, którą im się proponuje. Może im się ona po prostu nie spodobać, mogą nie chcieć brać w niej udziału. Mogą mieć swoją własną.

Mając to na uwadze sugeruję Wam, byście tak dobrali wszystkie czynniki składające się na ostateczny obraz wesela, by sprzyjały NATURALNIE realizacji tego celu, który sobie wyznaczycie.

Dominujące kryterium sukcesu wesela

Pierwszą decyzją, którą musicie w związku z tym podjąć jest odpowiedź na pytanie: „Co dla Was na weselu jest najważniejsze?„, „Jakie jest główne kryterium sukcesu Waszego wesela?”. Odpowiedź musi być bardzo precyzyjna i jedna.

Od razu uprzedzę, że odpowiedź typy „Chcemy, by goście się fajnie bawili” precyzyjną nie jest. O jaki rodzaj zabawy bowiem chodzi? O zabawę na parkiecie, czy może o zabawę przy stole (w klimacie lekkich rozmów, które się mogą snuć godzinami i wszystkim będzie fajnie)? Czyją miarą mierzycie pojęcie „dobra zabawa” – swoją, czy gości? Jeśli swoją, to jak rozwiążecie problem wolnej woli Waszych gości, w chwili, gdy Wasza wizja dobrej zabawy i ich wizja będą niespójne?

To są bardzo ważne pytania i w tej, lub zmodyfikowanej formie zadaję je zawsze, gdy spotykam się z silnymi preferencjami Pary Młodej odnośnie kształtu ich wesela, w szczególności zaś, gdy stawiają oni silne ograniczenia.

Sposób pracy wodzireja i stosowane przez niego środki zależą od tego, co jest główną miarą sukcesu Waszego wesela

Opisane oczekiwania nie wzbudziłyby we mnie żadnych wątpliwości, gdyby zabawa taneczna na parkiecie nie była dla Was głównym kryterium sukcesu Waszego wesela. Mam w pamięci obrazy wesel w stylu „luźnego party”. Jest to bardzo fajna konwencja – wymaga jednak spójności i konsekwencji odnośnie wymagań.

Wesela z klasą u źródeł zakładają, że taka klasa jest naturalną cechą i stylem bycia obecnych na weselu gości. Inicjatywy wodzireja są wówczas często subtelne i z ogromną przestrzenią wolności jaką daje się wówczas gościom (łącznie z możliwością odmowy udziału niemalże w czymkolwiek). I efekt jest taki, jak zamierzono – luźne, swobodna i elegancka atmosfera. Parkiet jednak nie stanowi wówczas centralnego miejsca imprezy, a zabawa taneczna jest mile widziana, choć nie ma jakiegoś szczególnego „parcia” czy oczekiwania, że będzie ona mieć miejsce.

Jednakże gdy kryterium zabawy tanecznej, w szczególności wspólnej nabiera charakteru dominującego dla oceny sukcesu wesela, wówczas sposób organizacji imprezy, jak również sposób działania wodzireja jest już zgoła odmienny.

W takiej sytuacji wszystko powinno niejako naturalnie „ciążyć” w stronę parkietu, Młodzi powinni być na nim sami często obecni, brać aktywny udział w każdej inicjatywie „pro-parkietowej” inicjowanej przez wodzireja, a muzyka… no właśnie – winna odzwierciedlać gusta nie tyle Młodych, co zaproszonych gości, to oni bowiem swoją obecnością lub brakiem obecności na parkiecie rozstrzygną o ostatecznym sukcesie wesela (więcej na ten temat piszę w artykule: Dla kogo organizujesz wesele: dla gości, czy dla siebie? – czyli o błędach, które baaardzo łatwo popełnić).

Wybierz wodzireja, któremu ufasz, a potem pozwól mu decydować o tym, jakimi metodami osiągnie cel, który przed nim stawiasz

Do czego zmierzam? Zmierzam do zasugerowania Wam, byście dla dobra własnego wesela złagodzili nieco swoje wymagania.

Otwartość (byleby utrzymana w stosownych granicach) jest zawsze lepszą postawą, niż stawianie silnych ograniczeń w stylu „tego nie wolno”.

Dla jasności, są rzeczy, których sami z siebie nigdy nie robimy, są granice, których nigdy nie przekraczamy.

Zachowanie szacunku dla ludzkiej wolności i godności oraz to, co zwykło się określać jako „dobry smak”, to warunek konieczny jaki musi spełniać bezwzględnie każda inicjatywa jaką podejmujemy. Przeczuwam jednak, że Wasze wymagania idą o krok dalej i w efekcie, mogą nie służyć sukcesowi Waszego wesela (niezależnie od tego, kto je poprowadzi).

Dwie sale, zwłaszcza położone na dwóch osobnych piętrach to OGROMNA PRZESZKODA dla zabawy tanecznej.

Po pierwsze, goście siedzący przy stole nie widzą, co dzieje się na sali tanecznej, po drugie, nie słyszą dobrze co tam się dzieje (temat nagłośnienia wymagałby osobnego wyjaśnienia, które w tym miejscu pominę) i po trzecie muszą włożyć wysiłek (przejść po schodach – na weselach bywa to czasem dla gości zadziwiająco trudnym wyzwaniem), by na sali tanecznej się znaleźć.

Na starcie więc, w punkcie wyjścia macie niejako (a właściwie dosłownie) „pod górę”. Goście muszą „płynąć pod prąd”. I teraz uwaga: mając wyzwanie płynięcia pod prąd, zaczynają się pojawiać ograniczające sugestie odnośnie kształtu wioseł, a może nawet, by z nich w ogóle zrezygnować.

To ostatnie zdanie to parafraza ograniczenia „nie chcemy węży” – one bowiem są w mojej ocenie najskuteczniejszą metodą „płynięcia pod prąd”. Oczywiście zawsze można zakładać, że „rozstawimy żagle” – trzeba jednak pamiętać, że wynik takiego działania zaczyna być mocno nieprzewidywalny, zależny od siły, na którą „kapitan” nie ma żadnego wpływu – od wiatru.

Dla jasności, skoro już o tych wężach mowa. W mojej ocenie mogą być one naprawdę bardzo fajne, utrzymane w różnorakiej konwencji i klimacie, nie trwają długo, nie robi ich się często, spełniają określoną rolę (wyciągają gości na parkiet) – i robią to bardzo skutecznie, nie są „sednem zabawy”, one jedynie przygotowują grunt do tego, by było z kim te zabawy zrobić. Rozważcie to, niezależnie od tego, w czyje ręce oddacie stery „swojej weselnej łodzi”.

Kto decyduje ponosi odpowiedzialność

Odnośnie muzyki. Jestem zawsze otwarty na preferencje Par Młodych. Trzeba mieć tylko świadomość, że ten kto podejmuje decyzje, jest za nie odpowiedzialny, a ten kto ponosi odpowiedzialność, musi móc podejmować decyzje.

Jednym słowem im większy będzie Wasz wpływ na graną przez DJ’a, czy zespół muzykę, tym większa będzie Wasza odpowiedzialność za wynik tego, co będzie grane – za sytuację na parkiecie. A o ile większa będzie Wasza odpowiedzialność, o tyle mniejsza tegoż DJ’a, czy zespołu.

Najlepsze dla Was! 🙂

Sylwester Laskowski
Wodzirej Double Wings