Opowieść o oddaniu, wierności i służbie maluje dziś przed nami kolejny wdzięczny rozdział. Jeszcze ciepła, miękka, niezapisana, z rozległym miejscem na wpisy przyjaciół, czyściutka kartka z numerem jeden odbija pogodnie dziś blask wrześniowego słońca.

Będzie świętowanie wdzięczne i długie, lot daleki i wysoki, widoki poruszające i ze wszech miar warte tego, by ich obraz odcisnąć w trudnowymazywalnych zakamarkach naszej pamięci. Ludzie zwykli je nazywać weselem – ot tak prosto, zwyczajnie, jakby pospolicie. A treść niezmiennie wciąż nowa, choć zarazem tak nam bardzo bliska (to dlatego, że znana, rozpoznana i serdecznie przyjęta).

Kasia i Grzegorz. To ich czas i chwila. Im też przypadnie okładkę odsłonić księgi, której już nigdy z powrotem zamknąć się nie da. W tej niemocy siła! Ona gwarantem jedności i jej stróżem wiernym.

Patrzymy więc z uwagą i rozsyłamy orły, co by wieść tę radosną na świata strony rozniosły. Miłość warta jest tego, by aż tak ryzykować.

Wena jest przyjacielem tych, co wiernie się trudzą. A zatem zmagań niekończących się! I co byście znaleźli czasem chwilę lud dwie, co by ucieszyć serce zapiskami ze wspólnego, owocnego i dobrego życia.

Niech Wam się pięknie wiedzie!

– Sylwester Laskowski
Wodzirej Double Wings