Niektórzy ludzie lubią planować. Niektórzy lubią spontaniczne działania. Osobiście lubię i jedno i drugie – zwłaszcza w kontekście prowadzenia wesel.

Ponieważ nie wiem, co bardziej lubisz i ku czemu naturalnie raczej się zwracasz, to też po prostu napiszę Ci, w jaki sposób ja sam przygotowuję się do wesel, jak tworzę ich scenariusz oraz na ile szczegółowo jest on opracowywany.

Dla ustalenia uwagi założę, że właśnie przygotowuję się do poprowadzenia Waszego wesela (oczywiście zapraszam do współpracy, jeśli to założenie wyda się Wam warte realnego rozważenia ;))

No to zaczynamy.

W pierwszej kolejności zadam Wam trochę pytań. Nie będę ich teraz przytaczał, bo nie czas na to, nie mniej ich celem jest uzyskanie informacji pozwalających mi mieć pewność, że dobrze rozumiem Wasze oczekiwania jak również szerszy kontekst, w jakim toczyć się będzie wesele.

Wasze oczekiwania wyrażone mogą być w sposób ostry: „Chcemy”, „Nie chcemy”, jak również w sposób bardziej łagodny i pozostawiający nieco miejsca dla elastycznych rozwiązań: „Wolelibyśmy”, „Preferujemy”, „Jeśli nie jest to konieczne, to…”, „Może być”, „Raczej nie, chyba że…” itd.

Te odpowiedzi wyznaczają obszar, po którym możemy się poruszać, definiując go ewentualnie w jakiś kwestiach warunkowo, czyli w zależności od tego, co się na weselu będzie działo.

W oparciu o te informacje zaczniemy tworzyć scenariusz Waszego wesela.

Zwykle roboczo dzielę sobie wesele na cztery części.

1. Od Waszego pojawienia się na sali (lub przed salą) do rozpoczęcia zabawy na parkiecie
2. Od rozpoczęcia zabawy na parkiecie do oczepin
3. Oczepiny
4. Od zakończenia oczepin do zakończenia wesela.

Część 1 i 3 zawsze planuję w sposób ścisły. Wiadomo dokładnie, co kiedy się wydarzy. Wiadomo dokładnie gdzie i w jaki sposób Was przywitamy, co się będzie dziać podczas pierwszego posiłku i w jaki sposób przejedziemy do części drugiej. Wiadomo dokładnie jak i kiedy zaczniemy oczepiny, ile one będą trwały, co w ich trakcie będzie się działo, co zrobimy, gdyby oczepiny nam się przedłużały i w jaki sposób je zakończymy.

Osobiście jestem zwolennikiem, byście jako Para Młoda wiedzieli dokładnie, co i kiedy się wydarzy. Niespodzianki lepiej zachować dla gości i ewentualnie rodziców (choć i tu jestem zdania, że lepiej, by wiedzieli jak najwięcej). Sęk w tym, że niewiadoma (a tym są niespodzianki) bywa źródłem stresu, a jego w dniu ślubu Wam (i Waszym rodzicom) i tak już nie brakuje. Myślę więc, że będziecie się czuli lepiej, jeśli będziecie dokładnie wiedzieć, co i kiedy się wydarzy.

Odnośnie części 2 i 4 planuję tylko dwie rzeczy – (1) kluczowe punkty, kamienie milowe, posiłki i wszelkiego typu „naturalne” przerwy w zabawie, oraz (2) konieczne do zrealizowania zadania, które muszę zmieścić w tym czasie.

Zaplanowanie elementu pierwszego umożliwia stworzenie – tak to określę – fundamentalnej struktury wesela. To są te elementy, które w sposób ścisły można zaplanować, ustalić godziny ich realizacji i w ten sposób mieć czytelny (ogólny, a zarazem wystarczająco szczegółowy) obraz całości. Planowanie na tym poziomie ułatwia też wyczucie ogólnej dynamiki imprezy.

Planowanie na drugim poziomie (konieczne do zrealizowania zadania) jest już mniej precyzyjne. Wiem dokładnie, co muszę zrobić (jakie utwory będziemy musieli zagrać, jakie zabawy przeprowadzić – jeśli te rzeczy określicie w sposób precyzyjny). Nie planuję jednak dokładnie, kiedy to zrobię, a jeśli już, to jest to raczej planowanie typu „mniej-więcej”.

I tak na przykład, jeśli zażyczycie sobie, byśmy razem z gośćmi zatańczyli jakiś wspólny taniec, który wymagał będzie, by gości nauczyć wcześniej kroku to zwykle planuję jedynie, że zrobimy to gdzieś w czasie po drugim posiłku, a przed oczepinami. Nie planuję jednak dokładnie, że będzie to (np.) godzina 22:30. Nie jest to rozsądne, bo wesele to żywy organizm, bo mamy do czynienia z żywymi ludźmi, Ci zaś o 22:30 mogą być, lub chcieć być w zupełnie innym miejscu i/lub mieć zupełnie inny nastrój, lub być w zupełnie różnej kondycji niżby tego wymagała zabawa, do której chcemy ich zaprosić.

Z serdecznymi pozdrowieniami! 🙂

Sylwester Laskowski
Wodzirej Double Wings